Narodowe Święto Niepodległości stanowi jedno z najważniejszych świąt państwowych w Polsce, upamiętniając odzyskanie przez nasz kraj suwerenności po 123 latach zaborów. Był to czas naznaczony walką, cierpieniem oraz wysiłkiem wielu pokoleń Polek i Polaków, którzy nieustannie dążyli do odzyskania wolności.

Choć 11 listopada 1918 roku stanowił symboliczny moment przekazania władzy wojskowej Józefowi Piłsudskiemu przez Radę Regencyjną, a także zakończenia działań I wojny światowej, tradycja obchodów tego dnia w Polsce jest stosunkowo krótka. Oficjalne obchody Święta Niepodległości wprowadzono dopiero w 1937 roku, na mocy ustawy Sejmu RP. Ustawa ta wskazywała, że dzień 11 listopada, „jako rocznica odzyskania przez Naród Polski niepodległego bytu państwowego i jako dzień po wsze czasy związany z wielkim imieniem Józefa Piłsudskiego”, powinien być obchodzony jako uroczyste święto państwowe.

Początkowo obchody miały głównie charakter wojskowy. Zmiana nastąpiła po przewrocie majowym w 1926 roku, kiedy to Piłsudski ustanowił 11 listopada dniem wolnym od pracy w administracji rządowej, a następnie od nauki. W okresie II Rzeczypospolitej Święto Niepodległości obchodzono oficjalnie jedynie dwukrotnie – w 1937 i 1938 roku.

Dziś Narodowe Święto Niepodległości to okazja do wyrażenia wdzięczności wszystkim, którzy walczyli i ginęli w licznych bataliach o wolność Ojczyzny. Oddajemy hołd nie tylko żołnierzom, lecz także niezłomnym patriotom, którzy mimo represji w czasach komunizmu podtrzymywali w Polakach ducha wolnościowego. Obchodząc to święto, pielęgnujemy pamięć o historycznych wydarzeniach, które ukształtowały naszą tożsamość narodową i umacniamy ideę patriotyzmu.